Censuur

In Amsterdam werd gisteren het nieuwe hoofdkantoor van Google geopend. Op de vijftiende verdieping van een torenflat tegenover station Amsterdam WTC-Zuid was de ruimte op zijn Mondriaans ingericht. Ook foto\s van grote zwart-witte koeien sierden de wanden. Er liepen allerlei snelle jongens en genaaldhakte meisjes rond. Om de opening te vieren waren vier kunstenaars uitgenodigd om ter plekke vier schilderijen te vervaardigen in ,,Mondriaanstijl''. Het viertal moest de ongeveer 300 bezoekers vermaken, die in groepjes, verdeeld over de dag werden rondgeleid en uiteraard ook een blik wierpen op het kunstwerk in wording. Daarna volgde een toespraak van de directeur en een borrel. Ik volgde alles op gepaste afstand, ik was chauffeur van een van de kunstenaars, Yby Potlatch, die een eigen atelier had gekregen omringd door drie witte wanden. Voordat de kunstenaars aan hun opdracht voor die dag begonnen, was het idee, moesten ze eerst even warmlopen. Die foeilelijke witte borden aan de wanden behoefden illustraties. Kunstenaar Ferry uit Amsterdam tekende met zwarte viltstift een portret van een zeventiende eeuwse dame in Vermeer-stijl. Hij oogstte veel lof van het drukke kantoorvolkje. Hij glimlachte enigszins besmuikt toen hij vertelde dat de dame in kwestie een prostituee was. ''Een hoer'', riep een werknemers,enthousiast. Toepasselijk, vond hij en hij wees op de vier plastic letters LOVE die voor het raam hingen. Ferry fluisterme toe of het rijke decollete wel door de beugel kon. De opdracht luidde immers dat er geen controversiele werken mochten worden gemaakt. -Ach natuurlijk niet, zei ik. 'Dit is keurig.'
Potlatch begon vol verve aan een tekening van twee vrouwenfiguren, waarvan de borsten in Mondriaanrood en -blauw werden aangezet. Het kunstwerk werd echter tot verbijstering van de kunstenares aan het oog onttrokken. Een grote poster van Tom Cruise, die er naast hing, werd ijlings over de afbeelding getrokken, die naar de smaak van de opdrachtgever aanstootgevend en extreem, ja zelfs schokkend, was. Potlatch werd op het matje geroepen en moest onder vier ogen horen dat haar tekening echt niet kon: twee beffende vrouwen, daar zouden vooral de Amerikaanse en Japanse gasten erg van schrikken. Potlatch was verbijsterd en barstte zenuwachtig in lachen uit. Haar tekening toonde wel twee vrouwenfiguren, maar dat die de liefde bedreven was toch vooral aan de fantasie cq de dirty mind van de aanschouwer te wijten, Het was in elk geval geenszins de bedoeling van de kunstenares, die dan overigens het vrouwenhoofd wel een andere beweging had laten maken. Dat ze twee vrouwenfiguren tekende die achter elkaar lagen en dat de twee sterretjes het vrouwelijk geslacht moesten voorstellen, ja, maar wie zei, wie bepaalde, wie dacht dat dit....? Potlatch stamelde dat ze nimmer seksuele handelingen schildert noch tekent. 'Ik ben daar ook helemaal niet mee bezig." De strenge dame van het organisatiebureau, dat de dag in goede banen moest leiden, wilde weten wat voor afbeeldingen de Friezin dan wel niet op het grote schilderdoek zou zetten. -Vogels, antwoordde Potlacht, want zoals vogels wereldwijd hun vleugels uitslaan, zo bereikt de google-zoekmachine elke aardbewoner die achter zijn pc zit. Maar die vogels zouden toch niet gaan paren? wilde de dame weten. Potlatch, die pure, krachtige en vrolijke schilderijen maakt, was stupefait. Hadden ze haar website niet bekeken? Het leek er niet op. Dan had de dame geweten dat ze immers dieren- en vrouwenfiguren schildert, maar zeker nooit in aanstootgevende poses. Het idee! Ze vatte de opmerking op als een belediging. Later kwam een hoge Google-dame lacherig uitleggen dat de medewerkers de tekening prachtig vonden, maar dat ze ook aan hun bezoekers moesten denken. Potlatch dacht alleen maar: is dit nou Amsterdam, de stad waar alles kan? Is dit de angst van het grote Googleconcern anno 2007? Dat bezoekers worden afgeschrikt door een stifttekening op een wit bord? Verslagen en verbijsterd, boos en verdrietig - vooral nadat de big Google-boss de vier kunstenaars na het staande diner had verzocht weg te gaan ("we willen onder ons zijn, dit is een besloten bijeenkomst voor het personeel") wiste ze de in de Google-ogen controversiele tekening uit. Collega Ferry deed hetzelfde met zijn portret.

Burgerlijk Huwelijk

Na afloop van het slotdebat gisteravond in het tijdelijke Provinciehuis zag ik Anita Andriesen en enkele PvdA'ers in verwoede discussie met Omrop Fryslan-presentator Eric Ennema en diens hoofdredacteur Hans Snijders. Tijdens het debat schoof Eelke Lok een A4'tje voor Ennema's neus. De PvdA was de grootste partij geworden in de Friese staten! Het voor Anita goede nieuws bracht een gejuich onder de aanhang teweeg die fervent met hun rode sjaaltjes wuifden. Maar mijn tante zei altijd al: Je moet niet juichen voor het avond is. Als het waar was en de presentator beklemtoonde dat dit het geval was, dan betekende dit dat de PvdA het voortouw zou nemen bij de coalitiebesprekingen. Anita maakte, ervaren als ze is, direct een voorbehoud. Ze reageerde in de trant van: 'Ik moet het eerst nog zien. Vier jaar geleden dachten we ook de grootste te zijn en pakte het toch nog anders uit.' Ze bleek een voorspellende blik te hebben. Want na de laatste tellingen kwam het CDA toch als grootste partij uit de bus.
Ik volgde voor mijn krant de FNP van Johannes Kramer, een sympathiek en divers gezelschap. Kramer stond aan het begin van de avond sombertjes naar de schermen met verkiezingsuitslagen te kijken. Het gaat niet de goede kant uit, mopperde hij. Maar allengs werd zijn stemming beter. Uiteindelijk krijgt de FNP 5 zetels, een verlies omgerekend van 1. Na afloop feliciteerde ik Ad van der Kolk (SP) kort met zijn winst. Die was toch vooral op het conto van de provinciale SP toe te schrijven, durfde hij tijdens het debat te zeggen. Terwijl hij natuurlijk meelift op het succes van Jan Marijnissen. In de staten deed de SP het niet bijster goed. Een statenlid stapte uit de partij maar bleef op eigen titel statenlid en ving de maandelijkse premie van 1000 euro op. Bonter maakte SP-statenlid Hanny Palmen het door 40.000 euro gemeenschapsgeld in eigen zak te steken. De provincie sleept haar hiervoor nog voor de rechter. Toen ik Van der Kolk hierover belde, bleef hij afstandelijk en was hij geprikkeld. De SP kon daar toch niets aan doen? In levende lijve is hij vaak hartelijk op het amicale af. Zoals gisteravond na mijn felicitatie. Hij dacht dat ik een reactie van hem wilde. Maar ik zei: ''Ik hoef jou helemaal niet te hebben. Ik ben hier voor de FNP.'
Ook Annemarie van Gelder de hand geschud van de Partij voor de Dieren. Ze zei dat ze onverwachts de politiek was ingegaan omdat er weinig mensen waren die lijsttrekker wilden worden. Ze voelde zich een vreemde eend in de bijt. "Ik ben gewoon schrijfster." Ook trof ik mijn collega van PS Produkties die een fervent ChristenUnie-aanhanger is. "Jullie zijn tegen het homohuwelijk", bitste ik. "Jullie moeten ons de ruimte geven:, vond hij - Maar jullie mogen niet discrimineren", riposteerde ik.
Het is natuurlijk een grof schandaal dat trouwambtenaren mogen weigeren homo's te huwen. Ze moeten gewoon hun wettelijke taak uitvoeren en als die wet hen niet bevalt moeten ze opkrassen. Het is tenslotte maar een erebaantje. Ik ga als vegetarier ook niet in een slachthuis werken. Helaas heeft de PvdA slappe knieen en is er een draak van een compromis uitgerold, dat vice-premier Bos - van wie een roddelweekblad deze week beweert dat hij homo is, maar er niet voor uit durft te komen- nog verdedigt ook. Onder het mom van: dit was al de praktijk. Dank je de koekoek. Er was indertijd met het wetsontwerp afgesproken dat zittende weigerambtenaren clementie kregen, maar dat nieuwe BABS'en domweg als vertegenwoordiger van de overheid de wet moesten uitvoeren. We hebben in dit land goddank scheiding van kerk en staat. Maar nee, de gemeentes mogen het nu zelf uitzoeken, aldus Balkenende. En de ChristenUnie interpreteert het zo dat ook nieuw benoemde trouwambtenaren het recht hebben om hun geweten te volgen. Dat geweten zegt dat ze twee vrouwen of twee mannen, maar in het geval van de Leeuwarder weigerambtenaar Nynke Eringa ook geen partnersregistratie tussen twee hetero's, willen sluiten. Een huwelijk is voorbehouden aan een man en een vrouw, in hun visie en niet aan een vrouw en een vrouw. Zo staat het ergens in de bijbel, geloof ik. Al kunnen paters en nonnen ook de bruid van Christus zijn, dus in het geval van de paters is het dan ook een huwelijk tussen twee mannen. Mijn NRC-collega die een stuk schreef over de kwestie, zei en passant dat ze de ophef erover maar overdreven vond. Elke homo die wilde, kon toch trouwen? Ik antwoordde haar dat ik zelf getrouwd ben met een vrouw en dat op die maandagmorgen negen uur, toen we naar het gratis trouwuurtje gingen, mevrouw Eringa dienst had. Die kwam dus niet. En dat het dan toch verdomde lullig is dat iemand jou niet van dienst mag zijn, terwijl ze daar geacht wordt gewoon de wet uit te voeren. Ik ben geen VVD'er maar dan mis ik de liberalen. Het CDA is altijd halfslachtig. Balkenende en Van der Hoeven zijn persoonlijk tegen het 'homohuwelijk''. Ik zet het tussen aanhalingstekens want er is de facto helemaal geen homohuwelijk. Er is gewoon een burgerlijk huwelijk, dat openstaat voor zowel hetero' als homo's dus waar hebben we het over? De ChristenUnie is principieel tegen. En de PvdA schippert en roept maar dat de praktijk nu geformaliseerd is, terwijl ze of op hun strepen hadden moeten staan (Irak was ook al ingeleverd) of moeten toegeven dat ze op dit punt ook weer hebben verloren. Slappe hap! Gelukkig is RTL Boulevard een actie samen met de Gaykrant gestart als protest tegen deze idiote passage uit het regeerakkoord. Zelfs mijn liberale NRC, die in de praktijk steeds verder opschuift naar Groen Links en de PvdA, vond dat homo's (vrij vertaald) niet moesten zeuren en dat zij de zaak op de spits dreven. Ik heb hierover een droef mailtje naar mijn hoofdredacteur gestuurd, die toezegde mijn argumenten in overweging te nemen.

Heli verstoort drachtige schapen

Boer boos op milieupolitie

Biologisch boer Thom de Groot uit Grou is boos op de milieupolitie. Vorige week scheerde een helicopter van deze dienst over 26 drachtige schapen van hem. De dieren schrokken zich wild en bij een schaap kwam de bevalling als gevolg van de schok op gang. Twee lammeren kwamen echter dood ter wereld. Het onfortuinlijke schaap had onvoldoende ontsluiting. ‘Die heli bleef maar rondcirkelen met een oorverdovend lawaai’, aldus een boze De Groot. ‘Schandalig. Ook de koeien en paarden waren overstuur. Een paar jonge koeien sprongen zelfs over hekken van anderhalve meter.’ De biologische boer, bekend om zijn jarenlange strijd tegen de gele oormerken voor koeien, heeft een klacht ingediend bij de Rijksluchtvaartdienst en bij de milieupolitie. Ook schakelde hij een advocaat in. ‘Ik laat het er niet bij zitten.’ De politieheli wilde vermoedelijk controleren of de ruige mesthoop, die achter zijn huis ligt, in orde was, vermoedt De Groot. ‘Maar laat ze naar riooloverstorten kijken. Wat doen ze bij biologische boeren?’ De schapen zijn lange tijd onrustig gebleven, vertelt hij. Hij heeft ze nu in een weiland dichterbij zijn boerderij gezet. ‘Dan voelen ze zich iets veiliger.’