Kwakzalver

Welk gevoel krijg je als je een bericht op het ANP ziet, waarvan jij de inhoud anderhalve dag eerder al wist? Je kunt denken: zij nu pas. Ik wist dit al, maar mijn krant vond het geen nieuws. Of je denkt: shit, wij hadden dit maandag al kunnen hebben. Of: het is overal te lezen, op internet, teletekst, in alle kranten, hebben wij wel een goede keuze gemaakt?
Het ANP meldde vanavond dat de oud-directeur van het Kollumer azc de inhoud van de brief aan de familie Vaatstra ,,onzin'' vond. In die brief staat dat er daags na de moord op de 16-jarige scholiere Marianne Vaatstra op 2mei 1999 dus een asielzoeker is overgeplaatst vanuit Kollum naar Musselkanaal. Ik sprak maandag al met de oud-directeur van het azc in Kollum, die mij wist te vertellen dat ik indertijd erg boos op haar was, geweest.. Dit omdat ze mij enige dagen na de moord niet te woord wilde staan. Ik ging in die meidagen, nu acht jaar geleden, op de bonnefooi naar azc De Poelpleats en wachtte bewoners op bij het begin van het wegje naar het prachtig in de bossen gelegen voormalige kampeerterrein. Het terrein, toen nog met slagboom, mocht ik niet op. Ik vroeg hun wat ze ervan vonden dat de bevolking vermoedde dat de dader in het asielzoekerscentrum gevonden moest worden. Later werd ik toch in een kamertje ontvangen.door twee nerveuze dames, die mij weinig wisten te vertellen. Het schijnt dat ik pissig ben opgestapt. Maar de directeur wilde indertijd weinig kwijt, ook niet toen ik haar later nog eens belde. Maandag zei ze me dat ze absoluut zeker wist dat er enkele dagen na de moord op Marianne, geen asielzoeker vanuit Kollum naar Musselkanaal was overgebracht. Dan had ze dat zeker geweten. Dus het is niet gebeurd. Van een complot om iets in de doofpot te stoppen was geen sprake. Van geheimhouding evenmin. Ze had indertijd wel eens wat bot gereageerd tegen rechercheurs die op het azc onderzoek deden. Maar ja, ze had toch ook met de privacy van de bewoners van doen in een toch al explosieve situatie. Een medewerker van het azc schijnt indertijd mishandeld te zijn. Het OM verklaarde dat ze de betreffende brief, waarin een anoniem persoon meldt dat een buitenlandse seriemoordenaar daags na de moord in het diepste geheim vanuit Kollum was weggevoerd en kort daarna het land was uitgezet, niet kende en ging onderzoeken. Mijn chef vond echter een anonieme brief en een ontkenning niet voldoende voor een bericht. Pas als erkend werd dat er inderdaad een asielzoeker was weggebracht was het nrc-nieuwswaardig. Keuzes worden momenteel door de nieuwsdienst bewuster gemaakt. Tien jaar geleden zou dit nieuws zonder meer een bericht waard zijn geweest. Zeker ook omdat er Kamervragen over deze brief zijn gesteld. Een woordvoerder van het COA zei me maandagmorgen dat het bestaan van de brief al zeven maanden geleden bekend was. En al die tijd was er niets mee gedaan. Dan had De Telegraaf, die hem zondag publiceerde, er toen al direct mee naar de politie moeten stappen. De schriftelijke verklaring die hij mij per mail beloofde bleef uit. Omdat er kamervragen waren gesteld wilde het Orgaan niet reageren. De woordvoerder dacht dat de verschijning van een nieuw boek over de moord samenhing met het naar buiten brengen van de bewuste brief. Het COA moest het blijkbaar weer ontgelden, schamperde hij.

Een deja vu kreeg ik toen ik de achterpagina vanavond las in mijn krant. Een stukje over mijn koeienrusthuis! Tenminste over de woonplaats van mijn koe Victoria! Tien jaar geleden wijdde ik hier al een verhaaltje aan. De kop luidde indertijd "Een kwestie van beschaving". Nu staat er: "Rust voor ouwe koeien", wat niet geheel klopt, omdat er ook veel jonge dieren rondlopen bij boer Bert Hollander. Er is zelfs al eens een kalf geboren aan De Leemweg. Blijkbaar kan er eens in de tien jaar over een onderwerp geschreven worden. Prima overigens! Hoe meer publciiteit voor de koeien, hoe beter. Tegenwoordig kijken chefs vaak in het archief. Wat is er al gemeld over een onderwerp en wanneer? Laatst meldde ik de dood van Jelle Veeman, de auraloog uit Heerenveen, die ook magnetiseerde en in het alternatieve circuit een bekende naam was. In de top 20 van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, nam hij plaats 20 in. Het NRC had er nimmer iets over geschreven. Mijn chef ontdekte alleen een bericht in Trouw. Want de RVU had jaren geleden eens een documentaire aan de Heerenveenster alternatief genezer gewijd. (Tot grote woede van de anti-kwakzalversclub) Dus dan hoeven wij diens dood ook niet te melden. Zit een onwrikbare logica in. Alles wat je nooit interessant vond of publicabel, daarover hoef je later ook niet te berichten. Over kwakzalvers gesproken. De vereniging is woedend omdat ze een boete moet betalen aan Maria Sickesz, de arts en grondlegster van de orthomanipulatie of orthomanuele geneeskunde. Zij ontwikkelde zelf een methode, waarbij met lichte aanraking de wervels worden rechtgezet. Zelf ga ik zo eens in het jaar voor een onderhoudsbeurt naar een van deze kwakzalvende artsen. De rug wordt weer rechtgezet en het zere plekje in mijn onderrug verdwijnt onmiddellijk. Ik heb veel baat bij deze behandeling, net als verschillende van mijn vrienden en kennissen,die allen stuk voor stuk verbluffende resultaten melden. Ook klachten als hoofd- en maagpijn, vermoeidheid en duizeligheid verdwijnen bij mensen. Als een methode niet wetenschappelijk bewezen is, maar wel werkt, wie is die vereniging dan wel om hier het etiket kwakzalverij op te plakken? De arrogantie ten top. De Volkskrant sprak zaterdag nog schande van het vonnis van het gerechtshof waarin de Vereniging tegen de Kwakzalverij verboden werd Sickesz een kwakzalver te noemen. Dat oordeel was gebaseerd op een oud, niet onafhankelijk onderzoek, waaruit bleek dat de behandeling hielp! Wanneer mag je dan in hemelsnaam iemand nog een kwalzalver noemen, vroeg de schrijver zich af, die ook nog klaagde over de in zijn ogen veel te hoge boete aan de Vereniging van 30.000 euro. De club kan zo'n geldbedrag niet ophoesten. Dus dat zal wel het einde van de anti-kwakzalverslobby betekenen. Jammer kan ik dat niet vinden.