Tasjesdief

Jammer dat prins Bernhard niet meer leeft. Die had de automobiliste die de tasjesdief doodreed, vast een boeket bloemen gestuurd. Ze is slachtoffer van een tasjesroof, rijdt in paniek achteruit om de dader te grijpen, die daarbij het leven laat. Natuurlijk is zijn dood erg tragisch, maar dit was geen groentje op het criminele vlak. Had hij geleefd dan was er vandaag twee jaar cel tegen hem geeist wegens een gewapende roofoverval op de Xenos in de Amsterdamse Kalverstraat. Dus dit bedrijfsrisico heeft hij bewust genomen. Ik denk dat de (Surinaamse bestuurster) die volgens haar advocaat in shock verkeert, niet willens en wetens op hem is ingereden. Zij wilde eenvoudigweg haar tas terug. Hard achteruit rijden moet je kunnen en dan bewust nog een persoon raken, daarvoor moet je haast een coureur zijn. Wie stuurt bovendien zijn auto bewust tegen een boom? Nee, ik denk dat er sprake is van een tragisch ongeluk. Een rouwtocht om het slachtoffer mag, maar een stille tocht is niet op zijn plaats. Dat is in mijn ogen inderdaad de wereld op zijn kop. Ik ben het met Verdonk eens dat je met je tengels van andermans spullen moet afblijven. Ik kreeg vanmorgen een persbericht van de altijd actieve Werkgroep Vluchtelingen Vrij uit Groningen. Daarin meldde men dat Verdonk met haar uitspraken een hetze tegen Marokkaanse Nederlanders ontketende, door het op te nemen voor een witte vrouw. Ik heb Hans Alderskamp even gebeld om te zeggen dat het hier volgens mij een Surinaamse vrouw betrof, althans dat was wat ik gisteren op Radio 1 hoorde. De vrouw is zelf moeder van kinderen in de leeftijd van de doodgereden raddraaier, dus ik kan me niet voorstellen dat ze hem willens en wetens heeft doodgereden. Het OM vindt dat ze het risico heeft aanvaard dat ze iemand KON doodrijden, door haar manoevre. De rechter-commissaris is het hier niet mee eens en stelde haar gisteren op vrije voeten. Maar de rechter zal hier te zijnertijd over oordelen. Als het OM een zaak heeft. Meer dan dood door schuld zit er volgens mij niet in. Daarop staat een maximumstraf van negen maanden cel, maar vaak volgt een taakstraf.

Het is weer Offerfeest. Helaas niet voor de duizenden mannetjesschapen die met een rituele slachting het leven laten. een snee in de hals en het is gebeurd. Dat hoop ik althans voor het dier. Als je het laat doodbloeden, is het pure dierenmishandeling. Voor de dieren is het dus geen feest. Waarom heb ik met zo'n rituele slachting meer moeite dan met die van de dieren in de bioindustrie, die een stroomstoot door hun lijf krijgen? Ja, waarom vinden we het verfoeilijker dat een Koreaan hond eet - een dier dat kort daarvoor creperend in een boom naar adem snakt - dan dat een Hollander zijn biefstukje eet, dat afkomstig is van een Blonde d'Acquitaine vleeskoe die zijn einde vond onder het slagersmes in het slachthuis? Een dier is toch een dier?
Gelukkig is er nog goed nieuws. De 60 ganzen in een parkje in Hoogezand worden niet gedood, maar gevangen en elders geplaatst. Diverse gastgezinnen hebben zich al gemeld. De dieren veroorzaakten overlast, klaagden buurtbewoners (kindertjes bang, poep op het gazon) en waren agressief. Afspuiten, riep de gemeente. Alles wat overlast veroorzaakt moet maar dood. Een dierenleven telt niet meer. Gelukkig meldde de Dierenbescherming zich. Iets wat ik stiekem al had gehoopt toen ik de berichtjes in de krant las. Waarom nam die ambtenaar vantevoren niet even contact op met de DB ? Dan was alle commotie over het zinloos doden van stadsvogels uit gebleven. Samen een oplossing zoeken en dan naar buiten treden. Raadselachtig dat dierenwelzijn niet vanzelfsprekend is voor een gemeente. Goddank lopen er nog rechtgeaarde mensen rond op deze aardkloot. Een kennis vertelde me van een bevriend echtpaar dat, na de dood van hun kat, een 16-jarige nieuwe poes uit het asiel had gehaald. Een kansarm dier, een knelgeval, voor wie de lieden niet in de rij staan. Maar er zijn nog mensen met het hart op de rechte plaats. Hulde!