Griep

Vandaag heerst in huize De Mik de griep. Net als gisteren. Begon met snotteren, keelpijn en nu een vervelende hoest die ver weg uit de bronchien naar boven wordt geblaft. Helaas vindt dit alles plaats in mijn vakantie. Wat altijd jammer is, maar weer voordelig voor de baas.
Wat is ons land toch weinig bijbelvast. Een kandidaat van Lotto Weekend Miljonairs kreeg zaterdagavond de vraag wie volgens de overlevering de moeder van Maria, de moeder van Jezus was. De oma van Christus dus. Hij kon kiezen uit: Batseba, Hagar, Ruth en Anna. Zelf wist de psycholoog in spe het niet. Met nog drie hulplijnen belde hij, volgens de regels van de quiz, eerst een vriend. Die wist het evenmin. Toen vroeg hij het publiek. Dat stemde in meerderheid voor Ruth, met Anna als tweede, maar redelijk ver op afstand. Tsja. Dan maar de fifty-fifty toegepast, waarbij de computer twee foute antwoorden wegstreept. Ruth en Anna bleven over. Hij volgde het publiek en kon dus vertrekken. Gelukkig heb ik een christelijke lagere school gevolgd en ging ik tot mijn 20ste 's zondags twee keer naar de kerk. Als kind van een jaar of acht, negen, verslond ik de kinderbijbel van Anne de Vries. Elke vrije woensdagmiddag lag ik op mijn knieen op de grond de bijbelverhalen te lezen. Tot mijn moeder vond dat ik ook maar eens buiten moest gaan spelen. Ik mag mezelf redelijk bijbelvast noemen, vind ik. Natuurlijk wist ik dus dat Anna het juiste antwoord was. De andere drie vrouwen waren bovendien allemaal Oud-Testamentisch en vielen om die reden ook al af. God straft de relie-nitwits ook op een zaterdagavond dus genadeloos af.

Zaterdag, toen de griep nog sluimerde en hij ook nog met stille trom had kunnen vertrekken, was ik bij inzameling van handtekeningen voor de aanvraag van een referendum in Groningen. Nu mogen de stadjers mogelijk meestemmen over een nieuwe oostwand van de Grote Markt. Ik vroeg mensen die een handtekening hadden gezet nadien nog even naar hun mening. Zo was er een jonge vrouw die 2,5 jaar geleden Amsterdam voor Groningen had verruild. Hoewel buiten het onderwerp referendum om, kon ik niet nalaten te vragen hoe het haar in de Martinistad beviel. ,,Veel beter'', antwoordde ze gedecideerd. ,,De scholen zijn veel prettiger, minder grote klassen, de mensen zijn aardiger en opener. In Amsterdam zie je alleen maar chagrijnige gezichten in de trams.'' Ik had het er met het raadslid van de Stadspartij over, Fleur Woudstra. Zij was niet verrast en verklaart de stress en agressie in de hoogdstad met de ,,rattentheorie''. Hoe meer mensen op een kluitje bij elkaar wonen, hoe agressiever ze worden, zegt ze. Net als het bij ratten is. Hier, in het noorden, is nog ruimte, dus zijn de mensen aardiger. Haar politieke aartsvijand Willem Smink, (Gronings wethouder) kreeg en passant nog een veeg uit de pan, want die wilde de open stukjes Stad nu ook gaan volbouwen.

Nu lees ik dat een nieuwe campagne Fryslan binnen 5 jaar terug wil brengen in de top-3 van binnenlandse vakantiebestemmingen. Dit alles onder het motto ,,Beleef Friesland, het andere Nederland.'' www.beleefFriesland.nl. De officiele benaming ,,Fryslan'' is om de ,,Hollanders'' niet al te veel af te schrikken even in de ijskast gezet. Veel Nederlanders weten vrijwel niets van Friesland, behalve dat het ver is, de stugge mensen er een onverstaanbaar taaltje brabbelen en het er bovendien altijd waait. In de jaren zeventig sneerde een nicht van me dat ze per se niet met haar man naar de PTT in Groningen wilde. ,,Zo provinciaals!'' Nu maar hopen dat al die toeristen de schoonheid van it Fryske Lan niet al te zeer zullen waarderen, zodat ze mogelijk zelfs zouden willen komen wonen. Zal wel een beetje meevallen nu die Zuiderzeelijn er toch niet komt. Friesland blijft dus nog bijna drie uur treinen van de Randstad. Een geruststellende gedachte.