Holland Acht

Acht Hollandse roeiers pakten vandaag verrassend het zilver. Een sensatie! Helaas had de commentator het te laat door. Terwijl de mannen aan de riemen van de zesde naar de vijfde plaats roeiden en al snel vierde stonden, babbelde hij een paar minuten over de Australische ploeg, die naast de Nederlanders lagen. Zo vergat hij de Holland Acht te begeleiden, die van plaats vier, naar drie en twee opstoomden. Te laat riep hij ietwat verbaasd uit: ,,De Nederlanders staan op zilver''. Een commentator is er om een wedstrijd van tekst te voorzien, die zo nodig te duiden en uit te leggen. Enthousiasme mag. Commentaartekst kan legendarisch worden. Theo Reitsma die het stampvoetende Oranje-elftal in 1988 voorzag van de woorden: ,,Dit is een goed stel hoor!''. Maar dit was een gemiste kans. Ik hou van opzwepend commentaar. Onderkoeld vind ik te saai. Objectief is prachtig, maar geestdrift mag best als landgenoten iets bijzonders presteren.
Het NOS-journaal kende gisteren een hilarisch moment. De dood van professor Diepenhorst werd ingeleid met de tekst dat hij een sonoor, donker stemgeluid had en sterk articulerend prachtige Nederlandse volzinnen produceerde. Steeds zag je hem praten, maar het geluid was blijkbaar weggevallen. We hoorden die karakteristieke stem dus niet. Een technisch mankement? Nieuwslezer Gijs Wanders zag het glimlachend aan, maar verzuimde de oorzaak te vertellen waarom het geluid op dit cruciale moment wegviel. Het is niet iedereen gegeven om op zo'n moment te improviseren. En een kernachtige zin het beeldscherm te laten afspatten. Zo iets van: ,,Nee dames en heren, doof bent u niet. Diepenhorst hoorde u niet, maar u kon zijn feilloze articulatie gelukkig nog wel aanschouwen.''