Treble
Het is te lang geleden dat ik schreef.
Mensen spraken me erop aan.
Wat is een weblog waarop nooit iets nieuws staat?
Het is ook lang geleden dat ik een finale van het Nationale Songfestival aan me voorbij heb laten gaan. Ik lees nu in de krant dat de meidengroep Treble met het nummer ,,Amambanda'' ons land vertegenwoordigt op het Eurovisie Songfestival in Athene. Op voorwaarde dat ze de halve finale op 18 mei doorkomen. Maar ook dit nummer zal geen hoge ogen gooien. Mijn vriendin keek net over mijn schouder mee naar de pc. Toen ze haar oog liet vallen op de drie jonge meiden was haar korte commentaar: ,,Dat wordt weer niks.'' Net als de meeste Nederlandse inzendingen van de afgelopen jaren. Amambanda is te schreeuwerig, te eentonig en te saai. Nou ja, wieweet is dat juist een pluspunt. Nederlanders blinken toch al uit door hun slechte muzieksmaak. En nu een publieksjury dit nummer heeft uitverkoren, kun je er vergif op innemen dat we in de halve finale stranden. Niet dat een vakjury het er beter van af zou hebben gebracht. Ook die presteerden het keer op keer een nummer uit te zenden, dat niet aan de Europese smaak voldeed. Met dat televoten word je toch al genaaid waar je bij staat. Alle Turken in Duitsland stemmen op Turkije. De Grieken op Cyprus sms'en massaal voor Griekenland. Nee, het ESF kan me zowaar gestolen worden. En daarover ben ik zelf enigszins verrast over, want als kind en tot voor pakweg vijf jaar geleden was ik een grote fan van het jaarlijkse muziekfestijn. Op 11-jarige leeftijd stelde ik al een plakboek samen van alle deelnemers in dat jaar 1971. Ach, dat waren nog eens tijden. Van een vriend kreeg ik onlangs oude videobanden met daarop de ESF's van de jaren zestig en zeventig. Ik zag 1968 met een jonge Cliff Richard. Een rustige, haast statische cameravoering die op een artiest gefocust was. Die zijn lied rustig, maar aanstekelijk ten gehore bracht. Een verademing± een zanger die nog echt zong.
Nu gaat het vooral om de show. Het adagium is: hoe gekker hoe beter. Als extra pluspunt geldt een maffe uitdossing. Dat je niet kunt zingen is niet erg: hoe schreeuweriger hoe beter. Hoe clownesker hoe meer kans op een hoge notering. Een goede stem en verstaanbaar zingen gelden als minpunt. Kunnen we alsjeblieft terug naar een ESF met 12 landen, die elk weer in hun moerstaal zingen en worden beoordeeld door een vakjury? Ach, ik word zo langzamerhand een oude trut, die vindt dat vroeger alles beter was.
Ik ben dan ook al 46, dus zo vreemd is dat niet. Ik ben al over de helft, besef ik. Veel dingen waren vroeger natuurlijk niet beter, maar slechter. Er verandert hoe dan ook veel. Ik bedenk soms hoe mijn vader, die in 1979 overleed, zou reageren als hij nu even op aarde terug zou zijn. Nee pa, je hoeft niet meer voor je geld naar de bank, je kunt nu flappen tappen. Pardon? Naar de pinautomaat. De wat? Nou ja geld uit de muur halen. O, juist. Je schuift een pasje een gleuf in, tikt een viercijferige code in en je geeft aan hoeveel geld je wilt. En dat komt dan dus uit die muur. Nee, geen guldens meer pa, maar euro's. Ja, sinds vier jaar is de gulden afgeschaft. Wat je zegt, dat vond iedereen. Maar in Den Haag luisteren ze nog steeds niet naar het volk, zoals je weet. In de meeste Europese landen hebben ze nu euro´s, dus het enige voordeel is dat je geen geld meer hoeft te wisselen als je de grens over gaat. Ik ben nu journalist, wat ik altijd al wilde. Stukjes tikken ja, maar niet op een typemachine. Iedereen heeft tegenwoordig een eigen computer thuis, waarmee je contacten kunt leggen met mensen overal te wereld. Ja, precies zoals ze in de jaren zeventig voorspeld hadden. Jazeker heb ik een auto, net als jouw laatste, een Volvo. Mama heeft haar hele verdere leven in hetzelfde model gereden, als waar jij nog in hebt gezeten. Dus dat was een tamelijk tijdloos ontwerp, als je het zo mag zeggen. Tussen 1977 en 1996 bleef die 343 maar van de banden in Born lopen. Nu niet meer hoor, ze worden niet meer in Nederland gemaakt. Alles verhuist tegenwoordig naar de lagelonenlanden. De Nederlandse arbeidskrachten zijn te duur.
Met het milieu gaat het steeds slechter. De ijskappen smelten, veel vlindersoorten sterven uit, de lente begint nu pas in april en in oktober wees de thermometer 21 graden aan. De natuur is in de war. Zoals Jan van Hillo ooit al voorspelde in jouw favoriete tvprogramma: we stinken erin. Ja, Feyenoord bestaat nog. Al worden ze waarschijnlijk geen kampioen. Maar troost je: Ajax staat nog lager. Maar de ANWB bestaat nog, net als het postkantoor. En de premier is een CDA´er. Weet je nog die vakbondsman, van wie jij vond dat die zoveel macht had indertijd, Wim Kok? Die is jarenlang premier geweest en is nu Minister van Staat. Een eminence grise is dat geworden, een wijs staatsman. Zo zie je maar. En Wiegel? Ja, die blaaskaak leeft nog. Orakelde zo ongeveer om de vijf jaar dat hij ooit, eens terug zou keren naar Den Haag en gold eeuwenlang als troefkaart van de VVD. Maar onlangs liet hij weten daar toch maar vanaf te zien. Ja, verstandig. Old soldiers never die, zei je altijd al...
Mensen spraken me erop aan.
Wat is een weblog waarop nooit iets nieuws staat?
Het is ook lang geleden dat ik een finale van het Nationale Songfestival aan me voorbij heb laten gaan. Ik lees nu in de krant dat de meidengroep Treble met het nummer ,,Amambanda'' ons land vertegenwoordigt op het Eurovisie Songfestival in Athene. Op voorwaarde dat ze de halve finale op 18 mei doorkomen. Maar ook dit nummer zal geen hoge ogen gooien. Mijn vriendin keek net over mijn schouder mee naar de pc. Toen ze haar oog liet vallen op de drie jonge meiden was haar korte commentaar: ,,Dat wordt weer niks.'' Net als de meeste Nederlandse inzendingen van de afgelopen jaren. Amambanda is te schreeuwerig, te eentonig en te saai. Nou ja, wieweet is dat juist een pluspunt. Nederlanders blinken toch al uit door hun slechte muzieksmaak. En nu een publieksjury dit nummer heeft uitverkoren, kun je er vergif op innemen dat we in de halve finale stranden. Niet dat een vakjury het er beter van af zou hebben gebracht. Ook die presteerden het keer op keer een nummer uit te zenden, dat niet aan de Europese smaak voldeed. Met dat televoten word je toch al genaaid waar je bij staat. Alle Turken in Duitsland stemmen op Turkije. De Grieken op Cyprus sms'en massaal voor Griekenland. Nee, het ESF kan me zowaar gestolen worden. En daarover ben ik zelf enigszins verrast over, want als kind en tot voor pakweg vijf jaar geleden was ik een grote fan van het jaarlijkse muziekfestijn. Op 11-jarige leeftijd stelde ik al een plakboek samen van alle deelnemers in dat jaar 1971. Ach, dat waren nog eens tijden. Van een vriend kreeg ik onlangs oude videobanden met daarop de ESF's van de jaren zestig en zeventig. Ik zag 1968 met een jonge Cliff Richard. Een rustige, haast statische cameravoering die op een artiest gefocust was. Die zijn lied rustig, maar aanstekelijk ten gehore bracht. Een verademing± een zanger die nog echt zong.
Nu gaat het vooral om de show. Het adagium is: hoe gekker hoe beter. Als extra pluspunt geldt een maffe uitdossing. Dat je niet kunt zingen is niet erg: hoe schreeuweriger hoe beter. Hoe clownesker hoe meer kans op een hoge notering. Een goede stem en verstaanbaar zingen gelden als minpunt. Kunnen we alsjeblieft terug naar een ESF met 12 landen, die elk weer in hun moerstaal zingen en worden beoordeeld door een vakjury? Ach, ik word zo langzamerhand een oude trut, die vindt dat vroeger alles beter was.
Ik ben dan ook al 46, dus zo vreemd is dat niet. Ik ben al over de helft, besef ik. Veel dingen waren vroeger natuurlijk niet beter, maar slechter. Er verandert hoe dan ook veel. Ik bedenk soms hoe mijn vader, die in 1979 overleed, zou reageren als hij nu even op aarde terug zou zijn. Nee pa, je hoeft niet meer voor je geld naar de bank, je kunt nu flappen tappen. Pardon? Naar de pinautomaat. De wat? Nou ja geld uit de muur halen. O, juist. Je schuift een pasje een gleuf in, tikt een viercijferige code in en je geeft aan hoeveel geld je wilt. En dat komt dan dus uit die muur. Nee, geen guldens meer pa, maar euro's. Ja, sinds vier jaar is de gulden afgeschaft. Wat je zegt, dat vond iedereen. Maar in Den Haag luisteren ze nog steeds niet naar het volk, zoals je weet. In de meeste Europese landen hebben ze nu euro´s, dus het enige voordeel is dat je geen geld meer hoeft te wisselen als je de grens over gaat. Ik ben nu journalist, wat ik altijd al wilde. Stukjes tikken ja, maar niet op een typemachine. Iedereen heeft tegenwoordig een eigen computer thuis, waarmee je contacten kunt leggen met mensen overal te wereld. Ja, precies zoals ze in de jaren zeventig voorspeld hadden. Jazeker heb ik een auto, net als jouw laatste, een Volvo. Mama heeft haar hele verdere leven in hetzelfde model gereden, als waar jij nog in hebt gezeten. Dus dat was een tamelijk tijdloos ontwerp, als je het zo mag zeggen. Tussen 1977 en 1996 bleef die 343 maar van de banden in Born lopen. Nu niet meer hoor, ze worden niet meer in Nederland gemaakt. Alles verhuist tegenwoordig naar de lagelonenlanden. De Nederlandse arbeidskrachten zijn te duur.
Met het milieu gaat het steeds slechter. De ijskappen smelten, veel vlindersoorten sterven uit, de lente begint nu pas in april en in oktober wees de thermometer 21 graden aan. De natuur is in de war. Zoals Jan van Hillo ooit al voorspelde in jouw favoriete tvprogramma: we stinken erin. Ja, Feyenoord bestaat nog. Al worden ze waarschijnlijk geen kampioen. Maar troost je: Ajax staat nog lager. Maar de ANWB bestaat nog, net als het postkantoor. En de premier is een CDA´er. Weet je nog die vakbondsman, van wie jij vond dat die zoveel macht had indertijd, Wim Kok? Die is jarenlang premier geweest en is nu Minister van Staat. Een eminence grise is dat geworden, een wijs staatsman. Zo zie je maar. En Wiegel? Ja, die blaaskaak leeft nog. Orakelde zo ongeveer om de vijf jaar dat hij ooit, eens terug zou keren naar Den Haag en gold eeuwenlang als troefkaart van de VVD. Maar onlangs liet hij weten daar toch maar vanaf te zien. Ja, verstandig. Old soldiers never die, zei je altijd al...
posted by Karin.E. at
11:47 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home