Sarah en Hilary
Een meesterzet van John McCain. Kort nadat Obama zijn acceptance-speech op de Democratische conventie in Denver hield, was er breaking news vanuit het Republikeinse kamp. Ik zat net CNN te kijken, dat een groot deel van Obama's toespraak uitzond. Er waren mooie zinsneden te horen die me enigszins kippenvel bezorgden. ,,De verandering komt niet vanuit Washington, maar komt naar Washington toe.'' En: "America we cannot turn back, we cannot turn back. We cannot stand alone.'' Minder opzwepend, gedragen en retorisch dan Martin Luther King ('' I have a dream") precies 45 jaar daarvoor, maar niet minder indrukwekkend.
Hij stipte en passant nog even de nieuwe "frontiers" aan die Jonh F. Kennedy in zijn inauguratierede aanhaalde. Nieuwe grenzen ontdekken en verkennen, waarin Amerikanen als pioniers altijd zo goed zijn. Nagenieten en dan pats. Daar presenteert die dekselse McCain tot lichte verbijstering van zijn partijgenoten zijn running mate. Daar komt ze aangelopen, de 44-jarige gouverneur Sarah Palin uit Alaska. Kuis zwart mantelpakje, heur haar kies opgestoken. Onbekend, maar in haar thuisstaat geliefd als iemand die korte metten maakt met vriendjespolitiek en hypocrisie. Een rauwdouwer, die tegen het homohuwelijk en abortus is, maar wel vist en jaagt (hoezo eerbied voor het leven?) Een ex-miss en ex-journalist, moeder bovendien van vijf kinderen inclusief een vijf maanden oud zoontje met het syndroom van Down. En een echtgenoot die half eskimo is of geheel, daarin spraken de media zich tegen. Alle aandacht ineens weg van Obama. Er mag dan voor het eerst een gekleurde man zijn gekozen tot Democratisch presidentskandidaat, Palin schrijft geschiedenis door als eerste Republikeinse vrouw kandidaat voor het vice-presidentschap te zijn. Jonger dan Obama, frisser dan Obama. Ze speelde er zelf handig op in, door zich te plaatsen in het rijtje Geraldine Ferraro (running mate in 1984 van Walter Mondale) en senator Hillary Clinton, die ze prees om haar stijlvol gevoerde campagne. ,,Zij heeft 18 miljoen bartsjes in het glazen plafond geslagen, maar wij gaan dat glazen plafond vermorzelen'', zo kondigde ze alvast aan. Zelfs de Republikeinen klapten aarzelend. Ze kaapt vast en zeker boze en ontevreden vrouwelijke Democratische kiezers weg van Obama. Want die zijn nog steeds boos. Boos op Barack Obama, die Hilary niet als vp-kandidaat koos. Had hem direct al 18 miljoen kiezers opgeleverd. Maar die zag het echtpaar Clinton aan zijn zij niet zitten. De ietwat kleurloze maar wel met een presidentiele look gezegende Joe Biden paste hem beter. Ik heb nog een tip voor Barack om de publiciteit weer naar zich toe te trekken. Biden trekt zich terug vanwege persoonlijke omstandigheden. (ziekte of zo). En Obama komt met Caroline Kennedy op de proppen, de dochter van de legende JFK. Geheel onervaren in de politiek, maar wat maakt het uit met zo'n achternaam. Gegarandeerd dat ze beiden op hun slofjes het Witte Huis halen. Campagne voeren is nauwelijks meer nodig. En Obama benoemt Clinton tot minister van volksgezondheid en Bill tot minister van buitenlandse zaken. Die toezegging moet hij de Clintons nu al doen. Want ik vind het verdacht dat Clinton blij is met Sarah. Die noemde haar kandidatuur heel slim een interessante bijdrage aan het debat. Volgens mij hoopt ze stiekempjes dat Obama op 4 november a.s. verliest. Dan kan zij in 2012 opnieuw een gooi doen naar het presidentschap. McCain is dan DV 76 haar. Te oud om nog eens campagne te voeren. Dan staat Sarah klaar om het stokje over te nemen. En dan gaat het tussen haar en Hilary.
Verslaggever Willem Lust maakte een door Clairy Polak direct afgestrafte kwinkslag, door te verkondigen dat de mannen wel op Sarah zullen stemmen. Als ex-miss. Alsof de heren zich laten leiden door vrouwelijk schoon in het stemhokje. ,,Ik mag toch hopen dat ze meer kwaliteiten heeft dan ex-schoonheidskoningin zijn", pareerde Clairy droogjes. Het wordt hoe dan ook een spannende en historische verkiezing. Obama/Biden: Zwart-man-jong met Wit-man-oud tegen McCain/Palin: Wit-man-oud met Wit-vrouw-jong. Misschien voor het eerst een vrouw in het Witte Huis. En een hartslag verwijderd van het hoogste ambt. En dat voor een ex-burgemeester, die nog maar twee jaar gouverneur is. Ja, Amerika is echt het land van de onbegrensde mogelijkheden.
Hij stipte en passant nog even de nieuwe "frontiers" aan die Jonh F. Kennedy in zijn inauguratierede aanhaalde. Nieuwe grenzen ontdekken en verkennen, waarin Amerikanen als pioniers altijd zo goed zijn. Nagenieten en dan pats. Daar presenteert die dekselse McCain tot lichte verbijstering van zijn partijgenoten zijn running mate. Daar komt ze aangelopen, de 44-jarige gouverneur Sarah Palin uit Alaska. Kuis zwart mantelpakje, heur haar kies opgestoken. Onbekend, maar in haar thuisstaat geliefd als iemand die korte metten maakt met vriendjespolitiek en hypocrisie. Een rauwdouwer, die tegen het homohuwelijk en abortus is, maar wel vist en jaagt (hoezo eerbied voor het leven?) Een ex-miss en ex-journalist, moeder bovendien van vijf kinderen inclusief een vijf maanden oud zoontje met het syndroom van Down. En een echtgenoot die half eskimo is of geheel, daarin spraken de media zich tegen. Alle aandacht ineens weg van Obama. Er mag dan voor het eerst een gekleurde man zijn gekozen tot Democratisch presidentskandidaat, Palin schrijft geschiedenis door als eerste Republikeinse vrouw kandidaat voor het vice-presidentschap te zijn. Jonger dan Obama, frisser dan Obama. Ze speelde er zelf handig op in, door zich te plaatsen in het rijtje Geraldine Ferraro (running mate in 1984 van Walter Mondale) en senator Hillary Clinton, die ze prees om haar stijlvol gevoerde campagne. ,,Zij heeft 18 miljoen bartsjes in het glazen plafond geslagen, maar wij gaan dat glazen plafond vermorzelen'', zo kondigde ze alvast aan. Zelfs de Republikeinen klapten aarzelend. Ze kaapt vast en zeker boze en ontevreden vrouwelijke Democratische kiezers weg van Obama. Want die zijn nog steeds boos. Boos op Barack Obama, die Hilary niet als vp-kandidaat koos. Had hem direct al 18 miljoen kiezers opgeleverd. Maar die zag het echtpaar Clinton aan zijn zij niet zitten. De ietwat kleurloze maar wel met een presidentiele look gezegende Joe Biden paste hem beter. Ik heb nog een tip voor Barack om de publiciteit weer naar zich toe te trekken. Biden trekt zich terug vanwege persoonlijke omstandigheden. (ziekte of zo). En Obama komt met Caroline Kennedy op de proppen, de dochter van de legende JFK. Geheel onervaren in de politiek, maar wat maakt het uit met zo'n achternaam. Gegarandeerd dat ze beiden op hun slofjes het Witte Huis halen. Campagne voeren is nauwelijks meer nodig. En Obama benoemt Clinton tot minister van volksgezondheid en Bill tot minister van buitenlandse zaken. Die toezegging moet hij de Clintons nu al doen. Want ik vind het verdacht dat Clinton blij is met Sarah. Die noemde haar kandidatuur heel slim een interessante bijdrage aan het debat. Volgens mij hoopt ze stiekempjes dat Obama op 4 november a.s. verliest. Dan kan zij in 2012 opnieuw een gooi doen naar het presidentschap. McCain is dan DV 76 haar. Te oud om nog eens campagne te voeren. Dan staat Sarah klaar om het stokje over te nemen. En dan gaat het tussen haar en Hilary.
Verslaggever Willem Lust maakte een door Clairy Polak direct afgestrafte kwinkslag, door te verkondigen dat de mannen wel op Sarah zullen stemmen. Als ex-miss. Alsof de heren zich laten leiden door vrouwelijk schoon in het stemhokje. ,,Ik mag toch hopen dat ze meer kwaliteiten heeft dan ex-schoonheidskoningin zijn", pareerde Clairy droogjes. Het wordt hoe dan ook een spannende en historische verkiezing. Obama/Biden: Zwart-man-jong met Wit-man-oud tegen McCain/Palin: Wit-man-oud met Wit-vrouw-jong. Misschien voor het eerst een vrouw in het Witte Huis. En een hartslag verwijderd van het hoogste ambt. En dat voor een ex-burgemeester, die nog maar twee jaar gouverneur is. Ja, Amerika is echt het land van de onbegrensde mogelijkheden.
posted by Karin.E. at
12:03 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home