zondag

Zelfs in het Hoge Noorden wijst de binnentemperatuur nu 30.5 graden aan. Ik zit te werken voor mijn pc en mijn draaiende ventilator. Deadlines zijn onverbiddelijk. Ook die van dinsdag. Verder rest nog een 60 centimeter hoge stapel kranten, die gelezen en uitgeknipt en het liefst nog keurig opgeborgen in het archief, dient te worden. Waarom lig ik niet in het buitenbad van Menaldum, waar je voor 10 euro per dag een heel zwembad tot je beschikking hebt? (Zie mijn artikel in NRC Handelsblad van vorige week)

Gisteren een bezoek gebracht aan de inmiddels provincieberoemde rommelmarkt van Bakkeveen. Volgens mijn schoonzus de leukste die er is. Om vijf uur zijn de particulieren en handelaren al druk in de weer om hun spullen uit te stallen. Wilfred en ik waren er even over half negen. Mannen in oranje hesjes wijzen je de weg naar een parkeerplaats op een grasveldje. Zowel langs de weg als op een grasveld liggen de duizenden spulletjes klaar, in afwachting van een nieuwe eigenaar. Mijn neef Warnder kwam zijn buit al trots laten zien: een bijzonder soort dynamo en nog iets technisch, waarvan ik niet snapte wat het was, maar waar hij dolenthousiast over was. Veel van mijn gading was er niet bij, al bleken drie pakken kopieerpapier (a 2 euro het stuk) nuttig. (Volgende keer afdingen raadde een ervaren rommelmarktloper mij aan, je zegt gewoon 3 voor 5 euro, nee heb je, en ja, dat is zo) en twee CD's (van de Duitse groep Freiheit en een met romantische lovesongs, die overigens vol stond met gouwe ouwe als Venus van Shocking Blue en Go now van The Moody Blues).

Daarna reden we naar Bakkeveen, waar ook gerommeld en gehandeld werd. Enigszins bevangen door de hitte zochten we de stilte en koelte op van een rustige parkeerplaats. Mijn schoonzus toverde uit de koelbox ijskoud water tevoorschijn. Een hemelse tractatie met dit weer! Wel veel last van wespen, die behoorlijk opdringerig werden. Omdat ik altijd geleerd heb dat zij jou niks doen, als jij hen niets doet, kon ik het niet waarderen dat mijn metgezellen een elektrische insectendoder hanteerden. 'Heb je wel eens een steek van een wesp gehad', vroegen ze me. Ik herinnerde het me niet echt, maar zei niettemin 'ja'. Als je niet allergisch bent, maar ik geef toe, bij de eerste eventuele steek weet je dat niet, is er weinig aan de hand. Anders volgt mogelijk een anafylactische shock, die, als er niet snel hulp komt, tot de dood kan leiden. Ik herinner me een advertentie van jaren her, van een jonge vrouw wier leven door een wespensteek plots werd beeindigd. Toch kan ik het nauwelijks over mijn hart verkrijgen een wesp dood te trappen of slaan. Bijna elk insect vang ik in een potje of glas (mijn vader gebruikte hier vroeger een theedoek voor) en geef het vervolgens door een openstaand raam of deur zijn vrijheid terug. En dat zijn er de afgelopen dagen heel wat geweest: een nachtvlinder die hysterisch rond mijn douchelamp scheerde, een bij die dappere pogingen ondernam door mijn raam te vliegen en een bromvlieg die hem de dag erop wilde imiteren.

Het schijnt een plaag te zijn in den lande, die wespen. Maar het helpt niet echt als je ze elimineert. Er komen direct nieuwe aangevlogen. TIP: Misschien een bord limo ver van jou en je gezelschap neerzetten, zodat de geel-zwarte gevleugelden zich daaraan te goed kunnen doen. Of zelf binnen gaan zitten dus, zoals ik nu, voor mijn ventilator en pc.